แนมบ่เห็นป่องสิลอดไป
บืนใส่เท่าใด๋ บ่ฮอดใจเจ้า
คนที่เคยฮัก ว่าหนักแน่น
หลุดจากอ้อมแขนกะต่างเก่า
มันเจ็บ พอจนสิขาดใจ
น้องสิไป ไปกับคนใหม่
ถิ่มอ้าย บ่หัวซา
ทรงสิเบิดฮักกันคักแหน่
แค่เศษคำว่าแคร์ยังหาบ่พ้อ
บัดสิไปต่อแล้วหนอใจ
บืนสู้กะตายสถานเดียว
เลี้ยวไส กะพ้อแต่คำว่าแพ้
คนที่แพ้ กะแค่ต้องถอยออกมา
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะฮู้อยู่ว่าเขาบ่อยากฟัง
บ่ต้องไปพร่ำเพ้อ เว่าจาอีหยัง
มันจบทุกอย่าง ตั้งแต่มื้อเขาเซาฮัก
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะเห็นอยู่ว่าเขาแฮ่งอยากไปทัก
เฮามันเบิดหน้าที่ ถืกปลดจากคนฮัก
กะย้อนบ่คักส่ำคนไม่เข้าใจบ่
ดีบ่พอ ก็ต้องลา
ดีบ่พอ ก็ต้องลา
แนมบ่เห็นป่องสิลอดไป
บืนใส่เท่าใด๋ บ่ฮอดใจเจ้า
คนที่เคยฮัก ว่าหนักแน่น
หลุดจากอ้อมแขนกะต่างเก่า
มันเจ็บ พอจนสิขาดใจ
น้องสิไป ไปกับคนใหม่
ถิ่มอ้าย บ่หัวซา
ทรงสิเบิดฮักกันคักแหน่
แค่เศษคำว่าแคร์ยังหาบ่พ้อ
บัดสิไปต่อแล้วหนอใจ
บืนสู้กะตายสถานเดียว
เลี้ยวไส กะพ้อแต่คำว่าแพ้
คนที่แพ้ กะแค่ต้องถอยออกมา
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะฮู้อยู่ว่าเขาบ่อยากฟัง
บ่ต้องไปพร่ำเพ้อ เว่าจาอีหยัง
มันจบทุกอย่าง ตั้งแต่มื้อเขาเซาฮัก
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะเห็นอยู่ว่าเขาแฮ่งอยากไปทัก
เฮามันเบิดหน้าที่ ถืกปลดจากคนฮัก
กะย้อนบ่คักส่ำคนไม่เข้าใจบ่
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะฮู้อยู่ว่าเขาบ่อยากฟัง
บ่ต้องไปพร่ำเพ้อ เว่าจาอีหยัง
มันจบทุกอย่าง ตั้งแต่มื้อเขาเซาฮัก
บ่ต้องไปสั่งลา ลาลา ลั้นลา
กะเห็นอยู่ว่าเขาแฮ่งอยากไปทัก
เฮามันเบิดหน้าที่ ถืกปลดจากคนฮัก
กะย้อนบ่คักส่ำคนไม่เข้าใจบ่
ดีบ่พอ ก็ต้องลา
ถ้าดีบ่พอ ก็ต้องลา
ดีบ่พอ ก็ต้องลา
ดีบ่พอ ก็ต้องลา